Ustawa stanowi, że rezerwy wycenia się w uzasadnionej, wiarygodnie ocenionej ceny. Nie pokazuje natomiast praktycznych procedur oceny rezerw. Suma, na którą przygotowywana jest rezerwa, powinna być jak najbardziej właściwym szacunkiem nakładów koniecznych do wypełnienia istniejącego obowiązku na dzień bilansowy, czyli wielkością, jaką firma zapłaciłaby w ramach zrealizowania obowiązku na dzień bilansowy, albo zapłaciłaby na rzecz strony trzeciej w zamian za przejęcie na siebie obowiązku w tym czasie.
Źródło: http://www.flickr.com
Wycena rezerw uwzględnia ryzyko i niepewność, z metodyką wyceny można zapoznać się we wpisie. Jednostki gospodarcze przygotowują rezerwy z przeróżnych tytułów, częstokroć jako rezultat przymusu legislacyjnego. Definiowanie ceny rezerw, ze względu na ich niestały obszar i towarzyszące im zagrożenie, połączone jest z przewidywaniami, szacunkiem, charakteryzowaniem prawdopodobieństwa, uwzględnianiem wielu wiadomości aktualnych i przeszłych. Często do wyceny rezerw jednostki są zmuszone wykorzystywać zawiłe sposoby wyceny oparte na wielu założeniach.
Odprawy emerytalne to jednokrotne, powszechne świadczenie finansowe, jakie przysługuje pracownikowi spełniającemu okoliczności uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy, czy też emerytury, którego stosunek pracy wygasł w związku z przejściem na rentę, albo emeryturę – możesz o tym poczytać tu: rezerwy24.pl/rezerwy_na_odprawy_emerytalne. Należy się ona także pracownikowi przechodzącemu na wcześniejszą emeryturę.
Zainteresował Cię ten wpis? Jeżeli tak, to przejdź do nowego zagadnienia i czytaj artykuł (https://pmconsulting.com.pl/) o tym, co niezwykle Cię ciekawi.
Pracownik, który otrzymał odprawę, nie ma możliwości jeszcze raz nabyć do niej prawa.
Nie otrzyma jej więc osoba, która uzyskała już świadczenie u uprzedniego pracodawcy, lub kiedy uzyskała odprawę rentową, a w następnej kolejności przechodzi na emeryturę.