Jakie czynniki składają się na kwotę na fakturze za gaz?

W Polsce do ogrzewania domów, gotowania albo podgrzewania obiadów z gazu ziemnego korzysta około kilkanaście milionów mieszkańców. Dostawca gazu ziemnego wystawia faktury czasem przynoszące na myśl czarną magię.

Gaz ziemny jest wyceniany za 1 metr sześcienny. Średnia stawka waha się pomiędzy 1,30 a 1,50 zł netto za 1m3 – zależnie od konkretnego regionu kraju oraz od tzw. grupy taryfowej. Sam gaz jest dosyć tani. Jego używanie jest opłacalne zwłaszcza dla mieszkańców nowych i dobrze docieplonych termicznie domów, którzy nie mają ani czasu, ani chęci wykorzystywać węgla lub ogrzewania elektrycznego. Powszechnie znana żółta rurka jest nadal pragnieniem dużej ilości posiadaczy domów. W rzeczywistości opłata za gaz to suma takich czynników jak stawka taryfowa, którą rozumie się jako stałą comiesięczną opłatę za sklasyfikowanie do określonej taryfy. Im jest ona niższa, tym niższa jest opłata. W granicach opłaty za gaz wlicza się jeszcze abonament, który musi być opłacany dlatego, że gazownia będzie dostarczać paliwo.

Kolejnym czynnikiem wchodzącym w ramy opłaty za takie paliwo jest opłata sieciowa stała, czyli zryczałtowana cena za utrzymywanie sieci. Chodzi tu m.in. o różne naprawy, remonty itp. W granicach opłaty za gaz jest ponadto opłata sieciowa zmienna, którą płacimy za dostarczanie gazu o konkretnych parametrach. Na bazie zapisów jakościowych klienci mogą kwestionować jakość gazu i domagać się rekompensaty. Kolejnym czynnikiem jest cena gazu, czyli nettometr gazu. Jego stawka różni się zależnie od wybranej taryfy oraz regionu Polski.

Ostatni czynnik to zużycie, które jest wyrażone w metrach sześciennych. Jest to fundamentalny składnik rachunku za gaz. Można dzięki niemu porównać zużycie z zeszłym okresem rozliczeniowym.